XARPÊT - Eylemde olan çocuğundan haber alamadığını dile getiren Ayhan Kevser, tecridin kaldırılması için tüm kesimlere “cezaevlerine ses olun” çağrısı yaptı. 

 

Cezaevlerinde tutsakların “Abdullah Öcalan’a özgürlük ve Kürt sorununa demokratik çözüm” kampanyası kapsamında eylemleri devam ediyor. Tutsaklar tarafından 27 Kasım 2023’te başlatılan süreli-dönüşümlü açlık grevi eylemleri, 4 Nisan’da yeni bir aşamaya taşındı. Tutsaklar mahkemeleri boykot edip aile ve telefon görüşlerine çıkmıyor. 

 

Elazığ 2 Nolu Yüksek Güvenlikli Cezaevi’nde tutulan Kadir Kevser’in annesi Ayhan Kevser, oğlundan haber alamadığını bu nedenle endişeli olduğunu ifade etti. 

 

‘TECRİT KALDIRILMALI’

 

Oğluyla en son Nisan ayında görüşen anne Kevser, “Oğlum 10 yıldır içerde, bu 10 yıllık süreç içinde bütün görüşlere gittim. Bir aydan fazladır oğlumdan haber alamıyorum, bu durumu kabullenemiyorum. Hiçbir anne bunu kaldıramaz. Annelere yapılan bu işkenceler artık son bulsun, anneler artık ağlamasın. Çocuklarımızın sonu ne olacak. Biz ağladık artık başka annelerin ağlamasını istemiyoruz. Bu tecridin kaldırılmasını istiyoruz” şeklinde konuştu.

 

Oğlu Kadir’in son görüşünde kendisine “Yürütülen bu tecridi kabul etmiyoruz” diyerek eylemlerinin sonuç alıncaya kadar süreceğini söylediğini aktaran Kevser, “Sağ mı, hasta mı hiç bir şey bilmiyorum. Hal böyle olunca tedirginim. Tecrit kalkmalı. Çocuklarımızın, tutsakların talepleri bir an önce yerine getirilmeli. Tecrit kalkarsa eminim ki barış gelir” dedi. 

 

Çocuklarının eylemlerini desteklediklerini ve taleplerini sahiplendiklerini dile getiren Kevser, “Savcılığa başvuracağım. Gerekirse Ankara’ya gideceğim. Cezaevlerinden cenazeler çıkmasın. Bu sürecin sonunda her şey olabilir”  diye belirtti.

 

‘TUTSAKLARIN YANINDA OLALIM’

 

Herkesi tutsakların sesi olmaya çağıran anne Kevser, şunları söyledi: “Görüşe gidemediğim için fotoğraflarla yetinmeye çalışıyorum. Evdeki fotoğraflarını masanın üstüne bırakıyorum. Gözümün önünde olsun diyorum ama bir kağıt parçasıyla ne kadar teselli olabilirim?  Oğluma sarılmadan, kokusunu almadan nasıl teselli bulayım. Bu konuyla ilgili bir eylem olsun ben giderim. Çünkü ciğerim orada sadece benim değil binlerce tutsak arkadaşımız var. Onların hepsi bizim evlatlarımızdır. Hiçbir annenin bu zulmü yaşamasını istemiyoruz. Cezaevlerine ses olalım. Tutsakların yanında olalım onlar yalnız değildir”