AMED - Kavurucu sıcaklarda tarlada soğan toplayan kadınlar, aldıkları yevmiyenin yetmediğini söyledi. Kadınlar gündüz tarlada akşam ise çadırda çalıştıklarını belirterek yevmiyelerinin arttırılmasını istedi. 

 

Amed’in Xana Axpar (Çınar) ilçesindeki Qencewazk kırsal mahallesinde soğan tarlasında çalışan mevsimlik işçiler, zorlu koşullara rağmen yaşam mücadelesi veriyor. Kurdukları çadırlarda yaşayan işçiler, aşırı sıcaklar, ağır iş yükü ile boğuşuyor. Her gün saat 05.00’te uyanan işçiler, 06.00’da iş başı yaparken, iş yoğunluğundan dolayı bazı günler akşam 19.00-20.00’a kadar çalışmak zorunda kalıyor bunun karşılığında ise çok düşük ücretler alıyor.  

 

KADINLARIN MESAİSİ: GECE, GÜNDÜZ

 

Tüm gün 43-45 derece sıcaklık altında emek veren işçilerin günlük yevmiyesi ise 500 ile bin 500 arası değişiyor. Kadınların mesaisi ise çadıra döndükten sonra da bitmiyor. Gündüz güneşin altında çalışan kadınlar, akşamda evin işini yapıyor. 

 

HEM OKUDU, HEM ÇALIŞTI

 

Ekonomik zorluklardan kaynaklı 13 yaşından bu yana hem okuyan hem de mevsimlik işçi olarak çalışan Münire Gül (18), “Maddi zorluklar olduğu için küçük yaştan beri çalışıyorum. 13 yaşından beri soğan tarlalarında işçi oldum. Şartlardan kaynaklı düzenli olarak okuluma gidemedim. Mezun oldum ama çok zor bir dönem geçirdim. Tarla dönemine geçtiğim süreçte sınavlarımın hiçbirine hazırlanamadım. Arkadaşlarım bana göre baya öndeydi, ona rağmen okumayı bırakmadım, mezun oldum, başardım” dedi. 

 

SICAKLAR ZORLUYOR

 

Yaşadıkları çadırlarda zaman zaman elektrik ve su sıkıntısı çektiklerini söyleyen Münire Gül, “Yemek yapmak için ateş yakıyoruz. Rüzgarlı günlerde yemek yapamıyoruz, çok zorluk çekiyoruz. Sıcaklar da ayrı etkiliyor. Kaldığımız çadırda börtü böcek ne desen oluyor. Bu işi yapıyoruz, bari karşılığını alalım. Yevmiyeler çok düşük, çok büyük haksızlık oluyor. Yaptığımız iş çok zor, yevmiyelerin artırılmasını istiyoruz" talebinde bulundu. 

 

'ÇALIŞIP ANCA YİYORUZ'

 

Geçimlerini sağlayabilmek için mevsimlik işçi olarak çalıştıklarını söyleyen Sultan Gülmüş (44), “Havalar çok sıcak. Bende tansiyon ve şeker hastalığı da var. Geçinebilmek için çalışmak zorundayım. Mecbur kalmasam bu işi yapmam. Sabahın 5’inde uyanıyoruz bazen akşam 8’e kadar da çalışıyoruz. Bunun karşılığında bin TL alıyoruz. Burada kazandığımız da yemeğimize yetmiyor. Yevmiyeler bin 500 ile 2 bin TL olmasını istiyoruz. Böyle yetmiyor, hepsi zarar” diye belirtti. 

 

‘YEVMİYE YETMİYOR’

 

Sêwreg’den (Siverek) ailesiyle Xana Axpar’a gelerek çalışan Adüle Kartal (60) da eşinin hasta olmasından kaynaklı tek başına çalışmak zorunda kaldığını söyledi. Birçok hastalığına rağmen çalıştığını söyleyen Adüle Kartal, “Aldığımız yevmiye bize yetmiyor. Dizlerim ağrıdığı için soğan toplarken, çok zorlanıyorum. Sadece çalışıp yiyoruz. Paranın kıymeti kalmamış, yetmiyor. Çalışarak kazandığımız yevmiyenin yarısını burada yiyoruz. Akşam gelip bir de çadırda yemek, temizlik, çamaşır yıkıyorum. Yaşamımız çok zor" diye konuştu. 

 

MA / Heval Önkol